Zorlayan Oyun ‘Otelde Cinayet’
Duru Tiyatro’nun “Otelde Cinayet” adlı iki perdelik kara komedisini izledi ve puanladım. Bu oyun beni yordu.
Bir oyunun ömrü, teks gücü kadar oyuncularının enerjisine de bağlı. Koltukları dolu salonlar aldatmasın.
Geçenlerde prömiyerinin üzerinden neredeyse bir yıl geçen Otelde Cinayet oyunu için Ataşehir’de Duru Tiyatro’daydım.
Duru Tiyatro, oyuncu Emre Kınay’ın kızının adını verdiği, yolu Kadıköy Anadolu Lisesi’nden de geçen özel bir sahne. Orada bir aşk üçgenini anlatan ithal bir oyun izledim.
Ana karakter Arlene’di. Karakteri Türkiye’de yaşayan Japon oyuncu Ayumi Takano Türkçe olarak canlandırdı. Yabancı bir oyuncu için cümle ağırlığı olan zor bir roldü. Oyuncu bu ağırlığın altında tüm çabasına rağmen zorlandı. Tam anlaşılamayan cümleleri nedeniyle ben de öyle.
Arlene’nin kocası Paul’ü oyuncu Cem Yanılmaz, sevgilisi Mitchell’i ise oyuncu Ali Dağhan Balaban yorumladı. Yanılmaz tecrübesiyle, Balaban ise dinamizmiyle idare etti. O kadar.
Sahnelenen oyun kapsamında başlangıçta Arlene ile Mitchell, Paul’ü öldürmeye kalktı, olmadı. Devamında Arlene ve Paul, Mitchell’i öldürmeyi denedi, olmadı. En nihayetinde Paul ile Mitchell, Arlene’i öldürmeye çalıştı. Bu kez de çürük urgan engel oldu. Tüm bu girişimlerin ardından üçlüyü aynı yatakta buluşturan bir barış iklimi doğdu. Oyunda, bireysel silahlanma sorunu, kolay silah edinmenin eleştirildiği bir replikle ele alındı. Açık ilişki, farklı cinsel yönelimler gibi konularda göndermeler vardı.
Uzatmayayım; seyirciyi arada bir gülümseten iki perdeli kara komedi, iddiasından ve beklentimi karşılayacak şamatadan uzaktı. Salonu dolduran seyirci, performansı ayakta alkışladı ama gördüğüm kadarı bana yetmedi. Belki ben gecemde değildim belki de oyuncular… Beni yoran bu oyuna tam puan veremedim; 10 üzerinden 6