Ali Deniz Uslu şiirleri Martıların Çocukluğu

Ali Deniz Uslu şiirleri Martıların Çocukluğu kitabında bir araya geldi. Martıların Çocukluğu, İnkilap Kitabevi etiketiyle raflara ulaştı.

Gazeteci ve müzik eleştirmeni Ali Deniz Uslu, şiirlerini müzik ve edebi birikimlerini sentezleyerek kaleme aldı. Bu şiirler kulakta ve bellekte edebi ezgiler bırakıyor.

Yayınevi tarafından kitabın tanıtımı için hazırlanan metni okuyalım:

Yazı yazmak, kelimelere biçim verip bir şeyler ifade etmek zordur. Şiirse çok daha zordur. Alan kısıtlı, malzeme azdır. Futbol deyimiyle “dar alanda kısa paslaşmalar” gibidir; icra edilmesi zor, izlemesi/maruz kalması zevklidir. Ali Deniz Uslu’nun Martıların Çocukluğu şiir kitabının varoluş amacı bu…

Uslu, sürekli hemhal olduğu müziğin o eşsiz tınısıyla kelimelere hükmederek kalıplara sığmayıp göğü dolduran cümleler kuruyor. Şiirlerini okurken kulağınızda bir ezgi, yüreğinizde bir kıpırtı hissedeceksiniz… Korkmayın sakın. Zaten şiirleri bünyede böyle bir etki bırakıyor.

Müzikle kelimeleri harmanlayıp dile pelesenk dizeler yaratmak! “Her gece söylenen bir türküdür bu, / Şafağa kadar sokakları dolaşan” dizelerinde olduğu gibi. Her dizesi duyguyla harmanlanmış, umutsuzluğa başkaldırıp gecenin buhranını yırtan şiirler, Martıların Çocukluğu. İçindeki eşikte baharı bekleyenlerin geçip gitmiş ömrünün hikâyesi. Barikatları yıkıp yeni bir söz söylemek isteyenlerin manifestosu…

Arka kapaktan:

“Ali Deniz Uslu’nun Martıların Çocukluğu, evcilleşip ehlileşenlere göre değil, zaten biraz da onlardan şikâyet etmede. Siyah Şehrayin. Siyah üstü az umut, ama var. Umutsuz yaşanmıyor, galiba yazılmıyor da. “Becerebilirsek kendi uçurumumuza düşmeyi”, o zaman her şeyin adı şehrayin olacak sanki, şehrayin şiirayin olacak!”     Haydar Ergülen

“Gece bizi gizlerdi, biz geceyi.
Tenden sekmezdi sözlerimiz.
Mıhlanalım diye uğraşmadık kimseye,
Belki o yüzden kaçırırdık gözlerimizi.
Iskaladıklarımız kadehlerimizde birikirdi.
Bilmediklerimizle bilenir,
Öğrendiklerimizde dağılırdık.
Şefkat amirleri sarardı etrafımızı.
Yırtar geçerdik geceyi,
İçerdik dilde durmayan heceleri!
İçimize dolardı sonbaharda İstanbul”
Martıların Çocukluğu adlı şiirden.

Ali Deniz Uslu, Martıların Çocukluğu, İnkılâp Kitabevi, İstanbul, 2019, 112